بچه ها بهار
۹۳/۱۲/۲۳
یک عیدی برای شما و بچهها
یک
روزی روزگاری در دهکدۀ ما یک جای خوب و باصفایی بود به نام «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» که گویا هنوز هست و پر بدک هم نیست، اما در آن روزی روزگاری که درمجموع روزها و روزگار خیلی خوبی هم نبودند در کانون یک اتفاقات خوب و ویژهای افتاد. چرا؟ به دو علت، یکی اینکه موضوعِ «بچهها» بودند نه فساد و فحشا و پول و کثافتکاریِ رایجِ دیگر نهادها و موسسات آن دوران؛ دوم: در بعضی از بخشها یک آدمهای باصفا و البته خلّاقی جذب شدند آمدند پای کار و توانستند یکسری آدمهای باصفا یا لااقل با استعداد دیگر را هم بیاورند. مثلا احمدرضا احمدیِ شاعر که هیچوقت هم شاعر خیلی خوبی نبود و نشد به عنوان یک آدم خوب و خلّاق و همچنین یک «علاقهمند و فعال حوزه کودک و نوجوان»ِ خوب، در واحد موسیقی فعال شد و تعدادی جوان باصفا و مستعد موسیقی را دور هم جمع کرد. آدمهایی مثل «احمد پژمان»، «کامبیز روشنروان»، «فریدون شهبازیان»، «مجید انتظامی»، «حسین دهلوی»، «فرهاد فخرالدینی» و... که عموماً پس از انقلاب هم فعالیتشان را در کانون ادامه دادند و بعداً هم شدند مشاهیر موسیقی ارکسترال سمفونیک و موسیقی فیلم ایران. جالب برایم این است که عموم فعالان این حوزه بعداً نشان دادند شخصیتهای بسیار پاکیزه و متینتری دارند نسبت به دیگر فعالان موسیقی که در عرصههای دیگری بهجز عرصۀ کودک و نوجوان کار میکردند.
کلاً جالب است که در بسیاری از اوقات یک شاعر حسابی از موسیقی سردرمیآورده و دورانِ مدیریت او بر موسیقی بهتر از مدیریت خود موزیسینها بوده است. مثل همین احمد رضا احمدی در حوزه موسیقی کودک و نوجوان. یا هوشنگ ابتهاج در حوزه موسیقی سنتی (ردیف) یا علی معلم دامغانی در موسیقی محلی و مقامی و همچنین موسیقی پاپ.
پ
ن: اخیرا هم یک شاعر مدیر یک مرکز موسیقی شد؛ لکن بعید میدانم این
بزرگوار تفاوت دوک و دودوک، کنسرو و کنسرت و اکتاو و اکتاویو پاز را خیلی
متوجه شود. شاید هم من دارم زود قضاوت میکنم. علیایحال واقعاً جای تعجب
داشت که بر جای حسامالدین سراجها، رضا مهدویها و پیروز ارجمندها بی هیچ
سابقه ذهنی جناب فاضل نظری تکیه بزند. انصفاً همینِ منِ حاجسن، اگر با همین
لباس خانگیام و همین وقت شب پا میشدم میرفتم آنجا شایستهتر بودم و
خیلی خیلی بیشتر از موسیقی سر در میآوردم. خب مثلاً
چرا یکی مثل «هوشنگ جاوید» نباید مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری باشد؟!
بگذریم. (و قال قائل: حاجسن باز بند کردی به یه ریشوی کتشلواریِ شیک؟ چی
کارش داری بابا؟!)
دو
الآن، عمومِ آهنگهای کودک و نوجوانی که تولید میشوند مربوط به صداوسیما هستند و اکثریتِ قابل توجهِ این موسیقیها آهنگهای مطربی، شیش و هشت، سطحی و مبتذلیاند که نه زیبا هستند، نه بامعنا و نه متناسب با فرهنگ ما. به قول قدیمیها: «بزن برقص». یعنی آهنگهایی که تنها فایدهشان این است که داخل تلویزیونیها باهاش دست بزنند و خارج تلویزیونیها باهاش تکان بخورند.
سه
همین حالا دارم برای حسین علیزاده مطلب مستوفایی مینویسم و _ اگر بد قولی نکنم_ از وسط نوشتنش قرار شد بدهمش به آقا رضا برای جایی دیگر؛ لکن حیفم آمد این یک موضوع و این یک آلبوم را جدا نکنم تا اینجا برای شما تعریف کنم. این آلبوم از کارهای پس از انقلاب است. انتشاراتش هم کانون نیست و از مجموعه کاستهای «قاصدک» نشر ابتکار است. گمانم علیزاده پس از انقلاب دو آلبوم برای کودکان کار کرده است. این یکی با همکاریِ مجید درخشانی است. «بچهها بهار» یک آلبوم بسیار زیبا و خلّاقانه است که هم بچهها میتوانند عاشقش شوند هم ما پیرمردها و پیرزنها. برخلاف بسیاری از کارهای کودک و نوجوانِ امروز که برای ما _و حتی بسیاری از بچهها_ بهنظر سخیف و سطح پایین میآید. اصلا این تلقی وحشتناکی است که امروز به قوت و قدرت وجود دارد مبنی بر اینکه کار برای کودک و نوجوان (در شعر، موسیقی، سینما و...) یعنی کار سطحی و نازل. چون بچهها احمقاند، لذا ایرادی ندارد برایشان سطحی و احمقانه کار کنیم. باز هم بگذریم.
من با بخشهای شاد این آلبوم واقعاً شاد میشوم و با بخشهای غمگینش واقعاً گریۀ آدم در میآید. اصل آلبوم شاد است و غمش اندک است. اما بسیار زیبا و خواستنی. تغییر وضعیتها از شادی به غم و از غم به شادی بسیار هنرمندانه است.
نکته یکم: گوینده در ابتدای کاست شاعران را جناب «نیما یوشیج» و «الف.آزاد» (محمود مشرف آزاد تهرانی) معرفی میکند اما شاید بعضی از اشعار از «هنگامه مفید» (یاشار) باشد و بعضی هم اشعار عامیانه. نام تکخوانها را نمیدانم، مخصوصاً خیلی دلم میخواهد نام تکخوانِ نقشِ کودک را بدانم.
نکته دوم: روی الفِ نوار و بخشِ نخستِ آلبوم با قطعهای شروع میشود که برای آنانکه نینوای حسین علیزاده را از برند، آشناست. این قطعه بی دکلمهاش با نامِ «نوروز» در آلبوم نینوا هم آمده است.
نکته
اخلاقی: این آلبوم دیگر منتشر نمیشود و در دکان هیچ عطار و موسیقیفروشی
نیز یافت نمیشود، به همینخاطر من لینک دانلودش را میگذارم. خودم هم به
گمانم از اینترنت دانلود کردهام. انشاالله چنین آثار زیبا و فاخری دوباره
به بازار بیایند، آنموقع _به همین برکت قسم_ همهمان میرویم اصل آلبوم
را هم میخریم، چندتا هم میخریم، هم برای خودمان هم برای بچهها.
دانلودِ طرف اول نوار _ آلبوم بچهها بهار
مقدمه (نوروز)
بچهها بهار
یک و دو و سه | زنگ مدرسه
دویدم و دویدم | سر کوهی رسیدم
یک و دو سه 2
حمومک مورچه داره | بشین و پاشو خنده داره
دانلودِ طرف دوم نوار _ آلبوم بچهها بهار
بچهها بهار 2
حمومک مورچه داره 2
تو که ماه بلند آسمونی
دویدم و دویدم 2
تو که ماه بلند آسمونی 2
پ ن: این مسائل اصلا به معنیِ این نیست که بچه هیئتیها حواسشان به فاطمیه نیست. اصلا آدم همیشه اول فصل بهار، قبلِ همه یادِ بیبیِ سبزپوش میافتد: نوحه حاجسن با صدای حاجمیثم
امیدوارم سلامت و شاد باشید .
امروز به یاد ایام کودکی دنبال فایل صوتی "بچه ها بهار" با صدای خانم احترام برومند می گشتم که به وبلاگ شما رسیدم .
از جمع آوری این اطلاعات متشکریم .
اگر شما هم تونستید فایل صوتی مودر نظر من را پیدا کنید ، لطفا برای ایمیل کنید .
بسیار متشکرم .