یک
تابستان زیباست. با روشنای آفتابش. با نوبرانهی سیب گلابش. با خُنکای ماهتابش. با خندهی کودکان روی تابش. با تاببازی و آببازی کودکان شادابش. تابستان زیباست اما هرسال با آغاز تابستان تعدادی از انسانها در سراسر جهان از تشنگی میمیرند. چون تعدادی دیگر از انسانها آب را بیمحابا و بیپروا مصرف میکنند. در همین کشورِ خودمان هرسال با آغاز تابستان بعضی از ساکنان بعضی از کلانشهرها با اسرافشان در مصرف آب، تشنگی را به بعضی از شهرها و استانهای کم آب (مثل کرمان، یزد، اراک، بندرعباس و ...) سوغات میفرستند. البته امسال استثنائا نسبت به سالهای گذشته بحران آب در تهران هم بسیار جدیتر از گذشته است و تهرانیها یک چهارم کمتر از سال گذشته آب دارند.
این
حرفها و آمارها را که برای روشنفکرها میگوییم، و الا مسلمانها خودشان
میدانند آب مقدس است و نباید زیر دست و پا هدر و هبا شود. هیئتیها
میدانند آب مهریهی حضرت زهراست، نباید خرج اتینا شود.
و قال الله الحکیم فی کتابه:
«کلوا و اشربوا، و لاتسرفوا. ان الله لا یحب المسرفین» اعراف ۳۱
«بخورید و بیاشامید، ولی اسراف مکنید. خدا اسرافگران را دوست ندارد.»
«کلوا من ثمره اذا اثمر و اتوا حقه یوم حصاده و لا تسرفوا انه لا یحب المسرفین» انعام ۱۴۱
«...وقتی {آن درخت} میوه داد از میوه اش بخورید و روز بهره برداری حق فقیر را بدهید، و اسراف مکنید، چرا که خدا اسرافگران را دوست ندارد»
دو
«...برای یک گزارش بی حاصل با فونت درشت و چهار سانت حاشیه...»
و قال امیرالمومنین علیبنابیطالب:
«أدقوا أقلامکم و قاربوا بین سطورکم و احذفوا عنی فضولکم و اقصدوا قصد المعانی»
«{هنگام نامه نوشتن به من} قلمهایتان را تیز کنید، بین سطرها فاصله میندازید، قلم فرسایی مکنید و جان کلام را بنویسید»
