۹۳/۰۵/۲۱
یا: «ژولیای مقاومت»
یکم: «ژولیا پطرس کیست؟»
خانم ژولیا پطرس (جولیا بطرس _ Julia Boutros) خوانندهی مسیحیمذهبِ اهل لبنان است. او امروز نهتنها در لبنان، نهتنها برای کشورهای عربزبان، بلکه برای بسیاری از پیگیرانِ جدیِ موسیقیِ در سراسر جهان و همچنین تمامِ اهلحق، غربا، هیئتیها و قلندران این کهکشان، نامی ارزشمند و ستارهای درخشان است.
پیش از اینکه پاسخِ این پرسش را ادامه بدهم بگذارید پرسش دیگری را مطرح کنم:
دوم: «وضعیتِ موسیقی در ایران چگونه است؟»
موسیقیِ بومی و باستانیمان را که خیلی وقت است به موزه فرستادهایم و آخرین بازماندگانش را هم به زودی خواهیم کشت. در مجموع اکثریتِ غالبِ موسیقیِ پاپ امروز ما مشتی اشباهالرجالِ ولارجالِ بینیوگونه عملکرده و بیسبیلاند که نخستین اجراهایشان را در کنار دبیرستانهای دخترانه آغاز کردهاند و هماکنون آنقدر در چهره و حنجره از جنسیت خود دور شدهاند که اگر پسفردا نیروانتظامی ایشان را در وضع نامناسبی با یکی از اُناث ببیند، نه به جرمِ دختربازی، که اشتباهاً به همان جرمی دستگیرشان میکند که مجازاتش عذابِ قومِ لوط است.
حال از این قومِ مخنث چه برمیآید؟ آیا اینها میآیند و میتوانند برای اسلام یا اهلحق یا مبارزه یا جوانمردی یا دفاع از مظلوم یا... زهی! این بندگانِ خدا امروز دیگر دیدنِ سیمایشان هم مفسده و ریبه دارد چه رسد به صوتشان.
موسیقی سنتیمان هم پس از مرگِ کسایی و ذوالفنون و لطفی دیگر دارد آخرین نفسهایش را میکشد. بیشتر یا تصنع و ادای نوآوری (و حرکت به سوی «پاپ») است یا ادعا و تقلیدِ کار قدما (آفرینشِ «ملال»). حتی مخاطبانشان هم بیشتر کسانیاند که دوست دارند حس کنند آدمهای فاخریاند و به موسیقیِ فاخری گوش میدهند. اجتماعیترین کارهایشان بر اساسِ شعرهای دهه چهل و پنجاه است. یعنی چهلپنجاه سالی از جامعه خودشان عقباند. اسم خدا و پیغمبر را هم با قویترین موتورهای جستجو نمیتوانید در کارشان پیدا کنید. میگویید نه؟ این شما و این شجریان: «اینها {جمهوری اسلامی} هرگز با هنر کنار نمی آیند، هرگز و هرگز، همچنان که در طول ۱۴٠٠سال با هنر کنار نیامدند{اسلام}» (مصاحبه با بیبیسی)
سوم: «ژولیای مقاومت»
یا «ژولیا پطرس دقیقا کیست؟»
در طی مجموعه حملات اسرائیل به لبنان و مخصوصا در جنگ ۳۳روزه خیلی از هنرمندان از لبنان فرار کردند. رفتند آنجایی که بتوانند هنرشان را عرضه کنند! بعضیهایشان هم برای انجام فعالیتهای بشردوستانه جذب سازمان ملل شدند! اما ژولیا در لبنان ماند. همه میدانیم «صرفا عاشقانه خواندن» آسانترین، رایجترین و بیهزینهترین کار برای خوانندگان است. اما ژولیا اجتماعی هم خواند، برای کشورش هم خواند، برای مبارزه با دشمنانِ سرزمینش هم خواند. نه الآن یا در جنگ ۳۳روزه. از خیلی قبلتر. ژولیا از جوانی و نوجوانی آهنگهای ضداسرائیلی میخواند. و میدانیم که اسرائیل خیلی خطرناکتر و جدیتر از دیگران در حذف دشمنانش عمل میکند. آن هم دشمنان موثر، آن هم دشمنانِ فلسطینی و لبنانی که بغل گوششاناند. با اینحال ژولیا پطرس آهنگهای زیادی را برای کشورش خواند. خوب هم خواند.
نکته دیگر: ژولیا میتوانست فقط نوحه بخواند. میتوانست فقط گریه کند و بگریاند. کاری که بسیاری از اهل تسنن و مسیحیان در شرایط مشابه در طول تاریخ انجام دادهاند و با این کار به تسریعِ زوالشان کمک کردهاند. کاری که شیعه _شیعهی راستین_ بر نمیتابد. کاری که السیسی و ملکعبدالله از فلسطینیها میخواهند: گریه کنید و کفن بپوشید! . کاری که آیتالله خامنهای نمیخواهد: «مقاومت تنها راه است»، کشورهای خائن عربی به مردمِ لبنان و فلسطین و حتی سوریه میگفتند هرچه اسرائیل جلوتر آمد شما عقبتر بیایید تا اذیت نشوید! اما خامنهای اعراب را به چیز دیگری فرا میخواند: «انّ فلسطین، هی فلسطینِ من النّهر الى البحر دون التّفریط حتّى بشبر واحد» چون خامنهای فرزند مکتب اوست که میفرمود: «ان کان دین محمد لم یستقم الا بقتلی فیا سیوف! خزینی» و فرزند او که فرمود: «الا و ان الدعى بن الدعى قد رکز بین اثنتین: بین السلّه والذلّه، و هیهات له ذلک منى، هیهات منّا الذّلّه». اصلا اهمیتِ سیدحسن نصرالله این است که با گفتار و رفتار خویش معارف شیعه و مکتب امام حسین (علیهالسلام) را به لبنانیان و بلکه به همه اعراب و بلکه به همه جهان آموزش داد. و بلکه به بعضی از فقهای هممذهبش!
ژولیا میتوانست فقط نوحه بخواند. اما ژولیا در کنار نوحه و گریه و بسیار بیش از اینها حماسه خواند. حماسهسرایی و رجزخوانی با چشمِ گریان و حنجرهی خونین. بیشترین عبارت و مفهومی که در آهنگهای ژولیا تکرار شده است «مقاومت» است. اصلا یک نفر باید بنشیند فعلهای «لن اُسالم»، «لن اُساوم» و «ساُقاوم» را در آهنگهای ژولیا احصا کند. بس که زیاد تکرار شدهاند.
سوم: «ژولیایی که ما میشناسیم»
یا «از کی ایرانیان و شیعیان ژولیا پطرس را شناختند و گرامی داشتند؟»
پس از جنگ۳۳روزه و آزادسازیِ جنوبِ لبنان با دستِ پُرتوان و وعدهیصادق حزب‌الله و سیدحسن نصرالله؛ یعنی در روزهایی که آمریکا، اسرائیل، غرب، سازمانهای بینالمللی، بعضی از کشورهای عربی (تا اینجا روی هم رفته: بازندگان جنگ) و حتی بعضی از روشنفکران و مخالفخوانانِ لبنان (یعنی همان «اصلاحطلبهایشان»!) میگفتند: «حالا که جنگ تمام شده که دیگر معلوم است حزب‌الله باید خلع سلاح شود!» یعنی روزهایی که حزب‌الله و نصرالله در عین اقتدار، کاملا هم مظلوم بودند؛ موسیقی و ویدئو کلیپی از خانم ژولیا پطرس منتشر شد که تأثیر زیادی بر مردم لبنان، جامعهی عربی و امت اسلامی گذاشت. یعنی ویدئو کلیپِ «احبائی». ماجرا از پاسخِ نامهی سید حسن نصرالله به نامهی تعدادی از رزمندگان حزب‌الله آغاز شد. آنان نامهای شبیه همین نامههای عاشقانهی اعلامِ بیعت و وفاداری که رزمندگانِ خودمان به امام خمینی مینوشتند به نصرالله نوشتند و سیدحسن هم به ایشان پاسخی شبیه به پاسخهای امام داد:
أما للمجاهدین فأقول لهم وصلتنی رسالتکم وسمعت مقالتکم، وأنتم والله کما قُلتم، نعم أنتم الوعد الصادق، وأنتم النصر الآتی بإذن الله، أنتم الحریة للأسرى والتحریر للأرض، والحمى للوطن وللعرض وللشرف، یا أخوانی أنتم إصالة تاریخ هذه الأمة وأنتم خلاصة روحها، أنتم حضارتها وثقافتها وقیمها وعشقها وعرفانها ... أنتم خلود الأرز فی قممنا وتواضع سنابل القمح فی دیارنا، أنتم الشموخ کجبال لبنان الشامخة العاتیة على العاتی ...، أقبل رؤوسکم التی أعلت کل رأس، وأقبل أیادیکم القابضة على الزناد، یرمی بها الله تعالى قتلة أنبیائه وعباده والمفسدین فی الأرض، وأقبل أقدامکم المنغرسة فی الأرض... یا أخوانی یا من أعرتم الله جماجمکم... أنتم القادة وأنتم السادة وأنتم تاج رؤوس ومفخرة الأمة، ورجال الله الذین بهم ننتصر ...
خانم پطرس با شنیدنِ این سخنان از تلویزیون منقلب میشود و تصمیم میگیرد آهنگی را فراهم کند که ترانهاش بر اساس همین جملات سیدحسن نصرالله است و خطاب به مجاهدانِ حزب‌الله. جالب اینکه کلیپِ این موسیقی هم در خرابههای «بنت جبیل» تهیه میشود. این موسیقی همان «احبائی» معروف است.
احبائی! | استمعت الی رسالتکم | و فیها العز و الایمان | فانتم مثلما قلتم: | رجالالله فی المیدان | و وعد صادق انتم | و انتم نصرنا الآتی | و انتم من جبال الشمس | عاتیه علی العاتی
احبائی! | بکم یتحرر الاسری | بکم تتحرر الارض | بقبضتکم | بغضبتکم | یصان البیت و العرض | بنات حضاره انتم | و انتم نهضه القیم | و انتم خالدون کما | خلود الارض فی القمم | و انتم مجد امتنا | و انتم ، انتم القاده | و تاج رووسنا انتم | و انتم ، انتم الساده
احبائی! | اقبل نبل اقدام | بها یتشرف الشرف | بعزه ارضنا انغرست | فلا تکبو و ترتجف | بکم سنغیر الدنیا | و یسمع صوتنا القدر | بکم نبنی الغد الاحلی | بکم نمضی و ننتصر
تماشای بخشی از فیلمِ نامهی سید حسن نصرالله به مجاهدان حزب‌الله در جنوب
دانلودِ آهنگِ احبائی ژولیا پطرس (MP3)
تماشای ویدئوکلیپِ احبائی ژولیا پطرس
چهارم: «ژولیای موسیقی»
ژولیا پطرس و برادرش زیاد پطرس در جوانی
ژولیا پطرس (جولیا بطرس) متولد ۱٩۶۸ بیروت است و نخستین آلبومش با نام «این است زندگی» در سال ۱٩۸٢ و در چهارده سالگی ژولیا منتشر میشود و آلبوم آخر «حکایت وطن» هنوز ده روز نشده که منتشر شده است. از آغاز تاکنون از ژولیا حدود ۱۶ آلبوم مستقل و دو آلبوم کنسرت منتشر شده است که فهرست کاملش را پیش رو دارید:
- هذه هی الحیاة _ C’est La Vie - ۱٩۸٢
- غابت شمس الحق _ Ghabet Shams El Haq - ۱٩۸۵
- وین مسافر _ Wain Msafer- ۱٩۸٧
- حفلة صور _ Haflet Sour - ۱٩۸٩
- حکایة عتب _ Hikayet Ataba - ۱٩٩۱
- یا قصص _ Kosass - ۱٩٩۴
- القرار _ Al Kharar - ۱٩٩۶
- شی غریب _ Shi Gharib - ۱٩٩۸
- بصراحة _ ٢٠٠۱ - Bisaraha
- لا بأحلامک _ ٢٠٠۴ - La B'ahlamak
- تعودنا علیک _ ٢٠٠۶ - Ta'awadna Aleik
- أحبائی _ ٢٠٠۶ - Ahiba'i
- کنسرت در کازینو لبنان _ ٢٠۱٠ - Live At Casino Du Liban
- على ما یبدو _ ٢٠۱۱ - Ala Ma Yabdou
- یوما ما _ ٢٠۱٢ - Yawman Ma
- میلادک دیسمبر _ ٢٠۱٢ - Miladak
- کنسرت در پلاتیا _ ٢٠۱۳ - Juila In Platea
- حکایة وطن _ ٢٠۱۴ - Hkayet Watan
پ ن : لیست آلبومهای ویکیپدیای عربی و انگلیسی ژولیا پطرس هر دو ناقصاند. اگر کسی ویکیپدیاباز است خوب است از روی همینجا کاملشان کند.
پ ن: البته خانم پطرس تک آهنگهایی هم دارد که در این آلبومهای خودش نیامدهاند. مثل آهنگ «وطنی بعیدک» که در جوانی در آلبوم «قصهها؛ ترانههایی برای کودکان» («حکایا؛ اغانی للاطفال» 1987) ساختهی «زیاد الرحبانی» خوانده است.
پ ن : «زیاد پطرس» برادرِ بزرگتر ژولیاست که آهنگسازی اکثریت قابل توجه کارهای مهم او را بر عهده دارد.
پنجم: «ژولیای لبنان»
ژولیا برای لبنان و مخصوصا مقاومت لبنان آهنگهای بسیاری خوانده که معروف و محبوبترینشان آهنگ احبائی است (شاید به خاطر ارتباط مستقیمش با سید حسن نصرالله. هرچند تمامیِ آهنگهای «مقاومت»محورِ ژولیا دقیقا با اندیشهی حزب‌الله همآهنگ است).
مهم این است که بیشتر این آهنگها واقعا زیبا هستند و آهنگسازیشان ارزش هنری و والایی دارند. از جملهی این آهنگها میتوان به آهنگهای قدیمی «یا شعبی» و «غابت شمس الحق» در آلبوم «غابت شمس الحق»، آهنگِ «لبنان»، «انتصر لبنان» و «صرخه مقاوم» از آلبوم «احبائی»، آهنگ «ربما» از آلبوم «یاقصص» (شعر بسیار دقیق و زیبایی دارد) و دو آهنگِ «مقاوم» و «اطلق نیرانک» (هر دو حماسی و با ریتم شاد) از آلبوم «یوما ما» اشاره کرد.
در این میان به نظرم آهنگِ «مقاوم» آهنگ بسیار زیباییست که نسبت به زیباییش کمتر مورد توجه مخاطب ایرانی قرارگرفته. شعرش هم خوب است. یک جاهایی خیلی قلندر و یاغیگر میشود:
انی اهل العزم، ان تدعى العزائم!
هذا سیفی بالوغى بالموت قائم!
این سلاح مقاومت است در دستان ژولیا. در جریان سفرش به جنوب لبنان همسر یکی از شهیدانِ حزب‌الله (کفاح شرارة) همراه با کودکان خردسالش میآید و سلاح شوهر جوانش را به ژولیا هدیه میدهد. (عکسهای دیگر: اینجا و اینجا و اینجا و اینجا)
پطرس در کنسرتِ پلاتیایش که (کنسرت بسیار موفقی بود و) همین دو سال پیش اجرا شد بسیاری از این آهنگها را بازخوانی کرد. البته دیگر آهنگهای اجتماعی (مثل «بتنفس حریه») یا عاشقانهی معروفش (مثل «لاباحلامک»، «قالوا مشینا»، «یوما ما» و ...) را هم اجرا کرد ولی به نظرم غلبه با آهنگهای مقاومت بود. یکی از زیباییهای این کنسرت وقتی است که در آخرین بخش کنسرت کار به آهنگ احبائی میرسد. کاری به شور و شوق و تشویقها و اشکها ندارم، مهم این است که «احبائی» را که پطرس میخواند، مردم خودشان زودتر «استمعت الی رسالتکم | و فیه العز و الایمان» را میخوانند. اینجا یک کم دلم سوخت. گفتم نگاه کن مسیحیها چگونه با نوای اسلام گرم گرفتهاند، بعد در ایران، مرکز اسلام، پایتخت شیعه، ملت پای منبر شجریان و مقلدانش چه نوایی را گرم میگیرند.
دانلودِ آهنگِ مقاوم ژولیا پطرس _ اجرای آلبوم (MP3)
دانلودِ آهنگِ مقاوم ژولیا پطرس _ اجرای کنسرت (MP3)
دانلود آهنگ اطلق نیرانک ژولیا پطرس (MP3)
دانلود آهنگ ربما ژولیا پطرس (MP3)
تماشای فیلم کامل کنسرت ژولیا درپلاتیا (توصیه نمیکنم!) کاش میشد ارجینالش را بخرم.
تماشای فیلم اجرای دو آهنگ مقاوم و احبائی در کنسرت پلاتیا (توصیه میکنم)
ششم: «ژولیای فلسطین»
در این سرفصل _اگر وبچرخم را مطالعه کرده باشید_ خیلی حرف تازهای برای گفتن ندارم. فقط دو نکته است. یکی پیام ویدئویی ژولیا که در ابتدا منتشر شد و متضمن نکات دقیقی بود. همانطور که میدانید بسیاری از کشورهای خائن عربزبان و بسیاری از حکامِ فاسد سرزمین مسلمانان، به ظاهر از غزه حمایت میکنند ولی به همان ظاهر هم کاری به مردم سوریه و عراق ندارند و چه بسا حامیِ مهاجمان تکفیری و ترهیبیشاناند. در این شرایط جولیا آن ویدئو را منتشر میکند و میگوید امروز دشمن در دو لباس به سرزمینهایمان آمده، یکی در لباس اسرائیل به غزه حمله کرده و دیگری در لباسِ تکفیریها به سوریه و عراق. این واقعا نکته مهمی است. اسم آن ویدئو هم «تضامنا مع غزه، سوریا و العراق» است. اینجاست که پطرس بار دیگر ثابت میکند ورای عُلقههای سرزمینی و دینی، بینشی موحدانه و چشمی حقیقتبین و اخلاقمدارانه دارد.
نکتهی دوم همین آهنگ «الحق سلاحی» است. آخرین آهنگِ ژولیا و این بار برای مقاومت مردم فلسطین. یک موسیقی بسیار حماسی با شعری زیبا و کلیدواژهی مقاومت و اینکه ما امروز به رغم جراحتهایمان قوی هستیم و میجنگیم.
الحق سلاحی و أقاوم | أنا فوق جراحی سأقاوم | أنا لنأستسلم لنأرضخ | و علیکِ بلادی لاأساوم | بیتی هنا | أرضی هنا | بحر السهل النهر لنا | و کیف بوجه النار أسالم؟ | سأقاوم
عدوّک یا وطنی اندحر | علیک الکونُ ما قدِر | قاوَمَ شَعبی جُنونَ الرّیح | تَحدّى الخوف و الخطر | یَرحلون و نَبقى | و الأرض لنا ستبقى | ها نحن الیوم أقوى | أقوى فی کلّالملاحم | بیتی هنا | أرضی هنا | بحر السهل النهر لنا | و کیف بوجه النار أسالم؟ | سأقاوم
حقیقت سلاح من است و (بدان) مقاومت میکنم، هرچند زخمیام، همچنان مقاومت میکنم ...
در ویدئو کلیپش وقتی میگوید «ها نحن الیوم اقوی» در تصویر موشکهای مقاومت را نشان میدهد! (زنده باد ایران!)
دانلود آهنگ الحق سلاحی ژولیا پطرس (MP3)
تماشای ویدئو کلیپِ الحق سلاحی ژولیا پطرس
تماشای ویدئوی سخنان ژولیا پطرس در همصدایی با مردم فلسطین، سوریه و عراق
هفتم: «وَ مِن کلامها»
یا «سخنانِ ژولیا»
پطرس چند مصاحبهی معروف دارد که یکی از آنها مصاحبه با الجزیره پس از جنگ۳۳ روزه است که الحمدلله به فارسی ترجمه شده. من چند فراز مهمش را باز مینویسم:
یکم
الجزیره :تعداد بسیاری از هنرمندان عرب به سمت سفیران افتخاری سازمان ملل متحد برگزیده شدند و به امور پناهندگان و مسائل کودکان میپردازند. آیا تاکنون چنین پیشنهادی به شما شده است؟
ژولیا پطرس: خیر!
الجزیره: چرا؟
ژولیا پطرس: شاید تا کنون اهداف خیرخواهانه نداشتهام! شاید تاریخچه فعالیتهای هنری من برای آنان دلچسب نبوده است! شاید اهدافم از نظر آنان بد بوده است!
دوم
الجزیره: داستان ترانهای که با الهام از سخنان و پیام آقای سیدحسن نصرالله دبیر کل حزب‌الله به رزمندگان مقاومت اسلامی سرودهاید، چیست؟
ژولیا پطرس: من هم مانند همه مردم که پیامها و سخنان سید حسن نصرالله را پیگیری میکردم، این پیام را شنیدم. پیامی که ایشان برای مجاهدان قهرمان در جنوب فرستادند، مرا تحت تأثیر قرار داد و به اعماق وجودم راه یافت و احساساتم را دگرگون کرد. شاید این پیام، تنها مرا به گریه وانداشت، بلکه میلیونها انسان را منقلب کرد. این پیام، اوج عظمت نصرالله و افزون بر آن، تواضع و فروتنی واقعی او را نشان داد. این پیام که آقای نصرالله با لحن خاصی بیان کردند، تکان‌دهنده بود. ایشان هنگامی که به رزمندگان مقاومت گفتند که دست و پای شما را میبوسم و آنان را رهبر و سرور امت معرفی کردند، از نظر عاطفی و انسانی مردم را تکان و همگان را به عزت و سربلندی و سرافرازی نوید دادند. این پیام بسیار تأثیرگذار بود و من آن را ضبط و بیدرنگ از نوار پیاده کردم. به ذهنم رسید که از حزب‌الله اجازه بگیرم و از پیام سرودی بسازم، لذا از تعابیر و اصطلاحاتی که ایشان در پیام خود به کار بردند استفاده کردیم و از آن شعری ساختیم.
ژولیا پطرس + سیدحسن نصرالله + همسر و فرزندانِ شهید کفاح شرارهسوم
الجزیره: با توجه به اینکه شما با جرئت و صراحت سخن میگوئید، ارزیابیتان از جایگاه هنر، موسیقی و ترانهسرائی درجهان عرب چیست؟
ژولیا پطرس: در حال حاضر میتوان هنر ترانهسرائی را به چهار بخش تقسیم کرد: ۱. خیلی نامطلوب ٢. اندکی نامطلوب ۳. کمی خوب ۴. نه چندان خوب به قول معروف "شهر فرنگ است و از همه رنگ است". شکی نیست که پدیدهی بیبندوباری در میان هنرمندان عرب بیداد میکند.
الجزیره: در سالهای اخیر، آیا هنر در جهان عرب شکوفا شده یا رو به انحطاط نهاده است؟
ژولیا پطرس: به بیبندوباری و برهنگی که هنر گفته نمی شود. هنر در جهان عرب در حال انحطاط است و ما به طور کلی هنر متعهد نداریم. اگر ده کار هنری را دسته‌بندی کنیم، هفت اثر زیر حد مطلوب هستند.
الجزیره: علت این انحطاط چیست؟
ژولیا پطرس: یکی از دلایل این انحطاط به نقش هنرمندان ارتباط دارد. هنرمندان، رسانهها و شرکتهای تولید کننده، همه مقصرند. این را نمیتوان هنر نامید، بلکه به ویژه در میان زنان هنرمند، ابتذال به تمام معنای کلمه رواج دارد. اکنون زن به صورت کالا درآمده است، رسانهها و شرکتهای تولید کننده، هنر مبتذل را به بازار تزریق میکنند و هنر متعهد و مطلوب بسیار اندک است. در مجموع، هنر درحال انحطاط است. تلویزیونهای ماهوارهای نقش زیادی در ارائه هنرمبتذل و منحط دارند. اقشار وسیعی از بینندگان هم اینگونه هنر را میپذیرند.
تیتر جالب یک مصاحبه دیگر که به فارسی ترجمه نشده و تاریخش به همان سال ٢٠٠۶ و پیروزی لبنان باز میگردد این بود «اشرقت شمس الحق» (خورشیدِ حقیقت درخشید). چه اینکه نام اولین آهنگی که ژولیا در جوانی برای اندوه کشورش خوانده بود : «غابت شمس الحق» (خورشید حقیقت ناپدید شد) بود.
هشتم: «حرمتِ صدای زن»
همه باید به حرف مرجع تقلیدشان گوش کنند. ولی بعضی میخواهند ما هم به حرف مرجع تقلید ایشان گوش کنیم! من واقعا خندهام میگیرد یک بنده خدایی مثل تقی دژاکام با آنهمه سن و سابقهاش در اسلام و ارتجاع باید توسط تعدادی نوبسیجیِ جوجهمرتجع مواخذه شود (رفتم عکسشان را در گوگل پلاس دیدم، بیشترشان تازه ابرو درآورده بودند) . البته یککم حقشان است این رفقا چون بعد اینهمه سال تازه الآن دارند میگویند فتوای اسلام با فتوای جماعت و مشهورات متفاوت است (تازه تصمیم گرفتهاند از جامهی زهد بیرون بیایند و با اهل خرابات بنشینند)؛ چه اینکه نظر مرجعشان برای امروز و دیروز نبود. اما اصل موضوع این است: ما که _در فقه_ مجتهد نیستیم که بنشینیم تو کوچه خیابان و شبکه با هم ادلهی فقهی حرمت و حلیتِ موسیقی را دعوا کنیم. ما عموما مقلدیم، مقلد که بحث نمیکند، عمل میکند. خندهدار این است که تازه اگر بفهمند مرجع تو کیست دعوت به احتیاط میکنند! خب ما اگر بخواهیم احتیاط کنیم که باید از خیلی چیزها احتیاط کنیم. شما هم همینطور! اینهمه برای دختر نامحرم تو فیسبوک و وایبر وقت میگذاری که حرمت موسیقی را به او بفهمانی موافقِ طریقتِ احتیاط است؟! حاجسن که از پشت کوه نیامده.
حرف من این است: اسلامی که میگوید موسیقی بیگانه با اسلام و اجتماع حلال است، آهنگ اینخوانندههای ملوس و ابروبرداشتهی موسیقی پاپ که مثل یک زن عشوهگر میخوانند حلال است، شجریانی که به مرجع تقلیدِ شیعه فحش میدهد حلال است، شاهین نجفی قبل از اینکه رسما به امام معصوم دشنام بدهد حلال است، محسن نامجو قبل از اینکه رسما قرآن را مسخره کند حلال است؛ اما ژولیا پطرس بلکل حرام است؛ را نمیشناسم. من این اسلام را نمیشناسم. اگر میشناختم که میرفتم یکی از مراجع تقلیدِ مبلغش را هم برمیگزیدم. همین مراجعی که تا داعش نیاید سر هزار نفر شیعه را جلوی چشمشان نیندازد حاضر نیستند موضوع وحدت با اهلسنت را به رسمیت بشناسند. اینهایی که با یک تاخیر سیساله موضع خامنهای و خمینی را تکرار میکنند.
{بعدا در همین زمینه بیشتر نوشتم: حُرمت یا حلّیتِ استماع آواز بانوان }
نهم: «ژولیای عرب»
مثلا آقای عبدالطیف کشیش هم عرب است. یک مردِ عرب که برای مشکلات و مظلومیتِ زنِ همجنسبازِ فرانسوی فیلم میسازد و از کَن هم بهترین جایزه را میگیرد. دمش گرم. دمش گرم که اینقدر با وجدان و غیور است. اینقدر مرد است و عرب است که نمیتواند مشکل دختر همجنسباز اروپایی را ببیند و خاموش بماند. هرچند بنده از آغاز جنگ اخیر هرچه اسمش را با «Gaza» و «Palestine» و «Israel» جستوجو کردم چیزی نیافتم.
دهم: «ژولیای شیعه»
ذیلِ یکی از ویدئوهای ژولیا پطرس این کامنت (تا الآن که در صدر) نوشته شده است:
«أنا جزائری سنی استمع لمسیحیة تغنی لشیعی. إحساس لا أستطیع وصفه الله آکبر ما آروعک»
پ ن : با درودی به روانِ پاکِ جیمینوترون و ضبط ماشین پدرش.
و درودی به روانِ پاکِ وبلاگِ «آبگینه» که «الحق سلاحی» را برایم فرستادند.
پ ن : برخی از مطالب درباره ژولیا پطرس (جولیا پطرس) را از این جهت نقل نکردم که تکرار مکررات نباشد و به خاطر جامعیت، تمایزِ یادداشتم از بین نرود. از جمله وبلاگهایی که پیش از به رنگ آسمان دراینموضوع یادداشتی موثر نوشتهاند یکی «آب و آتش» (تقی دژاکام) است و دو دیگر که منبع آب و آتش بودهاند «پلخمون» (سیدمحمدجوادبابامیری) و «نمایندگی مجاز» (محمدرضا زائری) اند که از این میان فضلِ تقدم با «نمایندگی مجاز» است و فضل تقدمِ ترجمه با «پلخمون». انصافا هم ترجمه پلخمون زیباست.
پ ن : چند روزپیش آقای مهدینژاد را دیدم، گفتم «حاجی ژولیا رو چی میگی؟ اصلا اسمشو شنیدی؟» الآن دیدم پلخمون نه سال پیش نوشته: «با تشکر از امید مهدینژاد که مرا با این پدیدهی هنری آشنا کرد».
نویسنده: حسن صنوبری
